یکی از این دو، "نگین نصیری” است که ۲۵ سال دارد و فارغالتحصیل رشته مجسمهسازی از دانشگاه تهران است. او علاوه بر کار نجاری، در حوزه هنرهای تجسمی و روزنامهنگاری و فضای مجازی فعالیت دارد. دیگری، "شقایق جهانبانی" ۲۶ ساله، فارغالتحصیل رشته طراحی پارچه از دانشگاه الزهرا تهران است. او هم در کنار حرفه نجاری، در طراحی لباس برای تآتر، عکاسی برای خانه سینما و شهرداری، چاپ برروی تیشرت و روزنامهنگاری تجربه دارد. در واقع وقتی پای صحبتشان بنشینی، میگویند که بعد از چند سال تجربه و فعالیت روزنامهنگاری و کارهای هنری مختلف به این نتیجه رسیدند که باید برای خودشان کاری راهاندازی کنند.
ایده «استودیو آن» از همینجا شکل گرفت. نگین و شقایق این پروژه را به قصد جمع شدن عدهای هنرمند، که هرکس فعالیت و تخصص خودش را داراست، راه انداختند. اما این ایده خیلی بزرگ به نظر میرسید و به همین علت به دکوراسیون محدود شد. کمبود فضا و وسایل، موانع دیگری را بر سر راه قرار داد و سرانجام استودیو آن به یک کارگاه نجاری با خلق آثار جدید و بازسازی و مرمت آثار قدیمی به دست نگین و شقایق تبدیل گشت.
نگین نصیری و شقایق جهانبانی کار نجاری را حدود یک سال و نیم پیش با چند وسیله چوبی قدیمی که دور ریخته شده بود، اما چوب خوبی داشتند در بالکن خانه شقایق شروع کردند. آنها، هردو، دغدغه محیط زیست هم دارند. به همین علت وقت، هزینه بازسازی و مرمت وسایل چوبی قدیمی را به از نوساختن و مصرف چوب ترجیح میدهند. در این میان، آقای قلی زاده- یکی از نجارهای همین راسته خیابان شکوفه- از ابتدا پاسخگوی سوالات آنها بوده و نیز با در اختیار گذاشتن کارگاه چوب خود، نقش موثری در راهاندازی استودیو آن و انتقال کارگاه نجاری از بالکن خانه شقایق به محل کارگاه داشته است.
وقتی از سختی آغاز کارشان میپرسی، میگویند مردم و به خصوص نجارهای آن راسته به راحتی آنها را نمیپذیرفتند: «دختر رو چه به این کارا؟ شوهر کنید، برید خونههاتون.» یا «خوب اینجا سر گذر میایستید کارکاسبی ما رو کساد میکنیدها!»
مشکلات آنها همچنان ادامه دارد اما خودشان میگویند از اول پیش بینی چند سالی، "خاکخوری" را کرده بودند. آنها میخواهند پدیده بازسازی وسایل چوبی را جا بیاندازند و آن را به شکل مدرن با رنگهای جدید طراحی کنند. برگزاری نمایشگاه کارهای چوبی استودیو آن در اسفندماه ۱۳۹۳، تاثیر مثبتی برای معرفی کارهای نگین و شقایق در حوزه نجاری داشت. آنها میگویند بعد از برپایی نمایشگاه، کارهای قبلی را به فروش رساندند و سفارشهای زیادی دریافت کردند. تمامی آفریدهها و بازآفریدههای آنها، قبل از رنگ نهایی با یک پلاک کوچک که نشان دهنده قدمت کار، زمان بازسازی، نوع چوب است، معرفی میشوند.
نگین و شقایق دوست دارند که فکر و ایده "استودیو آن" گستردهتر و بزرگتر شود و هنرمندان جدید به گروه آنها بپیوندند. آنها در فضای مجازی به واسطه روزنوشتهایشان از محبوبیت زیادی برخوردار هستند و میگویند که با نام "نگین و شقایق ِ استودیوآن" بیشتر شناخته شده هستند تا با نام فامیلشان. این حسی خوبی است که آنها را به آینده امیدوار می کند.
متشکرم
من با تمام قلبم برای این دو خانم عزیز وشجاع آرزوی سلامتی و موفقیت میکنم من خودم علاقه زیادی به کار نجاری دارم و همیشه این مساله که انگ مردانه بودن به کارها میخوره دلسردم میکرد اما وقتی اتفاقی این مطلب رو خوندم خیلی متأثر شدم و تمام شوق و احساسم با دیدن این مطلب زنده شد دستمریزاد!
ایده ی بسیار خوبیه .
با این طریق نمونه کارهای ساخته شده قدیمی حفظ میشه.
من یه خواهشی دارم، میشه آدرس کارگاه این خانم ها را به من بدید..
ممنون